O książce: rok / SERIA „ZAGUBIONY W CZASIE” KSIĄŻKA 1. „Trzej kontra dinozaury” Pierwsza książka z serii książeczek przeznaczonych dla gimnazjalistów „Zagubiony w czasie” Czas – Trójka przeciwko dinozaurom” poświęcony jest przygodom trójki dzieci, które znalazły się w okresie rozkwitu dinozaurów na Ziemi. Treść: W wyniku cudownego zbiegu okoliczności – tajemniczego kamienia przywiezionego z wyprawy naukowej przez ojca jednego z bohaterów – troje dzieci, dwóch chłopców i dziewczynka, zostaje przeniesionych do późnego okresu jurajskiego. Dzieci, nie mogąc od razu się wycofać, przeżywają różne przygody, unikają niebezpieczeństw i uczą się przetrwać w trudnych sytuacjach. Jednocześnie nie przydarza się im nic cudownego: z wyjątkiem epizodu z kamieniem, który stał się początkiem fabuły, wszystkiego innego – poszukiwania pożywienia, prób rozpalenia ognia, zderzeń z drapieżnikami, przetrwania ukąszenia i rany – rozwiązywane są w realistyczny sposób, jakby w prawdziwej rzeczywistości zagubieni ludzie musieli przetrwać w tajdze. Przyjaźń między bohaterami, determinacja, charakter i co najważniejsze, dobra wiedza pomagają w tych warunkach. Historia jest opowiedziana żywo, dzieci są rozpoznawane przez rówieśników, fabuła sprawia, że ​​bez przerwy śledzimy akcję książek. Jednocześnie narracja zawiera poważny aparat naukowy, który odpowiada najnowszym wyobrażeniom naukowców na temat tamtej epoki. Świat dinozaurów przedstawiony jest trójwymiarowo, wypukłie, ze wszystkimi rzeczywistymi okolicznościami, jakie według nauki istniały w tamtym czasie. KSIĘGA 2. Wojna z ludźmi Druga książka z serii książeczek przeznaczonych dla gimnazjalistów „Zagubieni w historii – Wojna z ludźmi” wprowadza czytelników w przygody ich rówieśników, którzy trafili do epoki kamienia i przez przypadek wplątali się w wojna pomiędzy neandertalczykami a przodkami człowieka – Cro-Magnonami. Treść: Uciekając z czasów dinozaurów, dzieci nadal gubią się w labiryntach czasu. W związku z tym, że jeden z chłopców został ranny, cała trójka znalazła się w epoce kamienia łupanego, kiedy człowieka neandertalskiego zastąpił człowiek nowoczesny. To zderzenie gatunków inteligentnych hominidów uosabia los małej grupy neandertalczyków, do której trafia trójka dzieci z przyszłości. Neandertalczycy początkowo witają ich z wrogością – w końcu dzieci biologicznie należą do rasy Cro-Magnon, a dokładniej rasy Homo sapiens. Kierując się jednak impulsem dobroci, pomagają leczyć rannych, pomagają dzieciom przetrwać w trudnych warunkach epoki kamienia, a nawet przyjmują je do swojego klanu. Ze swojej strony dzieci, dzięki swojej wiedzy, dzielą się umiejętnościami i technologiami, które będą istnieć w ich czasach. Z kolei grupa współczesnych ludzi atakuje neandertalczyków i porywa jednego z chłopców. Biorą go za ducha swoich przodków, więc zostawiają go przy życiu, a nawet próbują wciągnąć go w życie swojego plemienia. To życie, a także wierzenia i zwyczaje ludzi epoki kamienia zostały szczegółowo opisane w książce. Co więcej, opierają się one nie tylko na współczesnych poglądach naukowych na ten temat, ale także na żywym i bezpośrednim materiale etnograficznym zebranym przez jednego z przyjaciół autora wśród współczesnych ludzi epoki kamienia – Papuasów, Pigmejów, Indian amazońskich. Tym samym narracja jest możliwie najbardziej zweryfikowana etnograficznie. W toku dalszej historii dzieci starają się odnaleźć przyjaciela i uratować go z niewoli. Ale sami Cro-Magnoni, wziąwszy jeńca, rozpoczęli kampanię przeciwko neandertalczykom, przestrzegając starożytnej zemsty międzygatunkowej. Wpadają jednak w pułapkę sprytnie zastawioną przez jednego z chłopców, w wyniku której uwięziony przyjaciel zostaje uwolniony, a wrogowie z Cro-Magnon ponoszą brutalną klęskę. Książka ta podnosi i podkreśla wartości przyjaźni i lojalności, wzajemnej pomocy i efektywności, dobrej wiedzy i umiejętności uczenia się. Świat zarówno bohaterów, jak i ludzi prymitywnych przedstawiony jest w trójwymiarowy, emocjonalny, bardzo ludzki sposób, dzięki czemu powstaje efekt obecności,.